Blog #3 WEEKEND? BESTAAT DAT HIER?

Zondag 28 mei: Alle stroom is uit op het eiland, wat nu….?
De zaterdagavond was heel gezellig! We zijn naar de nachtclub Gusto geweest en waren uiteindelijk pas om half 5 thuis. Daarna zijn we snel naar bed toegegaan, omdat de volgende dag de wekker alweer om 10 uur zou gaan om boodschappen te gaan doen. We werden allebei wakker met erg veel hoofdpijn, maarja wat verwacht je na zo’n avond. We zijn rond half 11 onze wekelijkse boodschappen gaan doen en zijn daarna doorgereden naar Baby Beach. Dit is een strand waar de bodem voor ongeveer 300 meter niet verder zakt dan je knieën, waardoor je er dus altijd kan staan. De zee is echt prachtig door de lichtblauwe kleur en we hebben hier de rest van de middag liggen bij bruinen. In de namiddag hadden we een boottocht met de groep van Blue Village op een catamaran. We hadden hier ook de zonsondergang gezien en dit was zo mooi! Daarna wilde we met z’n alle naar 080 gaan, dit is een Nederlands café waar ze allerlei soorten Nederlands eten hebben, alleen was de stroom op het hele eiland uitgevallen… We zijn hierna naar Wendy’s gegaan en hebben hier snel even wat gegeten. Het was daarna echt een chaos op de weg, want alle lantaarnpalen waren uitgevallen en de stoplichten ook. Kortom het was echt chaos en je moest echt goed opletten wilde je niet aangereden worden… Uiteindelijk zijn we veilig thuis gekomen en ben ik gaan douchen en daarna lekker in bed gaan liggen.

Maandag 29 mei: Kut…. Wat overkomt me nu weer?
Mijn 2e dag vrij van werk! De ochtend begon met een heerlijk ontbijtje en daarna zijn we even langs een vriend van Julia gegaan. Ik heb haar hierna afgezet op haar werk en ben daarna doorgegaan naar het tankstation om te tanken. Toen ik hier was aangekomen moest ik mijn bankpas afgeven en kon ik daarna gaan tanken. Nadat ik klaar was met tanken wilde ik gaan betalen, alleen werkte mijn pas niet… Ik ben toen met een vrouw van het benzinestation naar de Superfood gereden om daar geld te pinnen. Toen mijn pas daar ook niet werkte werd ik toch wel een beetje bang… gelukkig had ik nog net genoeg cash bij me om het met het benzinestation af te handelen. Ik ben hierna naar Julia haar werk gereden, omdat je hier goede wifi hebt. Hier kwam ik erachter, dat de Rabobank dus heel veel geld van mijn bankpas had afgehaald, omdat dit blijkbaar bij mijn creditcard bijgevuld moest worden, zonder enig bericht hiervan gekregen te hebben…. Uiteindelijk is het allemaal wel weer goed gekomen, maar het is toch even schrikken als je ineens in de min staat, terwijl er nog meer dan genoeg geld op je bankpas stond…. Kortom weer een avontuurlijk dagje! ’s Avonds zijn we nog even wat gaan drinken met de groep van Blue Village, omdat Maaike morgen alweer terug naar Nederland gaat… Super jammer want het was altijd heel erg gezellig! Daarna was het tijd om lekker te gaan slapen want deze week moet ik 6 dagen werken….

Dinsdag 30 mei: Ik heb het hier prima naar mijn zin!
Vandaag mocht ik meelopen met Anastacia, zij werkte hier al ongeveer 3 jaar. Ze is een heel uitgesproken persoon, maar wel heel erg gezellig! De dag is voorbij gevlogen, waardoor ik totaal geen gevoel van ‘’Is het al tijd om naar huis te gaan’’ had. Na mijn werk heeft Juul me opgehaald en hebben we gekookt. Voor de rest ben ik vroeg gaan slapen, want de wekker gaat morgen om 6 uur weer.

Woensdag 31 mei: Eerste keer zelfstandig gasten te woord staan.
Vandaag mocht ik voor de 2e keer met mijn coach Anne meelopen. We hadden shift van half 8 tot half 5, wat ik eigenlijk wel een fijne shift vind, omdat de dag hier dan vrij snel gaat. Ze heeft me het handboek gegeven voor de nieuwe interns en dit heb ik de eerste paar uren doorgelezen. Ze heeft me hierna laten zien hoe je een check-in doet en hierbij moest ik goed opletten, omdat ik een paar dingen van de check-in zelf moest gaan doen. Na een paar keer te hebben geoefend, mocht ik al zelfstandig gasten helpen om hun wristbands te verwisselen van kleur.
Dit gebeurt namelijk elke woensdag, zodat we weten dat deze gasten bij het Marriott Surf Club Resort horen. Daarna mocht ik ook de map en de keycards maken en dit uitleggen aan de gasten. Zo leer ik dus beetje bij beetje hoe je een check-in doet. Het is nu soms nog wel even struggelen met je Engels, omdat Amerikanen vrij snel praten, maar iedereen op mijn werk zegt dat je het heel snel leert! We hebben de dag afgesloten met het tellen van alles en zijn daarna 15 minuten, nadat ik eigenlijk al klaar was, naar huis gegaan. ’s Avonds hebben we lekkere wraps gegeten en hebben voor de rest nog tv gekeken en aan mijn stageverslag gewerkt. Morgen hoef ik gelukkig pas om 2 uur ’s middags te beginnen, maar werk ik wel tot 11 uur ’s avonds…

Donderdag 1 juni: Werken tot 11 uur ’s avonds mag dat?
Vandaag kon ik eindelijk eens uitslapen in twee weken tijd! Alleen van dat uitslapen kwam er niet zoveel… uitslapen is hier ongeveer tot half 10 max, terwijl ik in Nederland rustig tot 1 uur ’s middags op m’n bed kan blijven liggen. Ik zit nu zo erg in het ritme van om 6/7 uur opstaan dat ik ook automatisch om deze tijd wakker wordt om te kijken of mijn wekker al gaat. Uiteindelijk heb ik tot een uur of 9 geslapen en ben ik daarna met het thuisfront gaan facetimen. Ik had ze al een tijdje niet gezien omdat ik steeds ochtendshift had en deze eindigt om half 5 en dan is het in Nederland al half 11… Ik vond het heel erg leuk om ze weer te spreken en even te kunnen zien. Ik heb de rest van de ochtend met Anne (Mijn coach op werk en vriendinnetje hier) bij het zwembad gelegen en rond half 1 ben ik me gaan klaarmaken voor werk. Mijn werkdag was van 2 uur ’s middags tot 11 uur ’s avonds, alleen valt deze shift niemand aan te raden. De dag duurt vrij lang en je bent vrij energieloos, waardoor het moeilijk is om gefocussed te blijven. Je focus heb je in dit vak zeker wel nodig, aangezien je de hele dag een andere taal praat. Ik begin de rest van mijn werkweek, die tot zondag duurt, ook pas om 2 uur, dus dit gaat een lange week worden…

Vrijdag 2 juni: Zal de dag vandaag weer zo langzaam gaan?
Ook vandaag begon mijn werkdag pas om 2 uur ’s middags. In de ochtend ben ik naar het Resort van Marriott gegaan om mijn cheque op te halen en deze naar de bank te brengen voor mijn loon. Natuurlijk moet er altijd weer iets misgaan bij mij en zo ook deze keer. Blijkbaar is de naam Heijdeman vrij moeilijk in dit land en hadden ze dus Heijedeman geschreven, waardoor mijn cheque ongeldig was. Uiteindelijk hebben ze dit gelukkig wel voor mij verandert en kon ik hierna alsnog mijn loon ophalen. Ik ben samen met Anne hierna nog even naar Superfood geweest, om lunch te halen en toen kwamen we Laura Ponticorvo (Bekende Vlogger/Nederlander) tegen. Om 2 uur was mijn dag alweer voorbij en moest ik aan het werk. Gelukkig ging de dag vandaag niet zo langzaam als gister, maar hebben we nog wel een kwartier langer moeten doorwerken, omdat er om 10 voor 11 nog gasten kwamen inchecken. Morgen en overmorgen begin ik ook om 2 uur en dan heb ik eindelijk weekend!

Zaterdag 3 juni: Overdreven Amerikanen en hun klachten...
Helaas lukt het me nog steeds niet om uit te slapen. Ook vandaag was ik weer om 6 uur wakker en ben ik even naar het toilet gegaan, hup weer terug in bed en uiteindelijk tot 8 uur nog blijven liggen. Ik ben hierna uit bed gegaan en heb de uurtjes voor mijn werk nog bij het zwembad gelegen. Om half 2 was het alweer tijd om naar mijn werk toe te gaan en mocht ik weer aan de bak. Vandaag ging mijn werk gelukkig wel snel, omdat ik veel dingen voor mijn stageverslag moest inscannen en uittypen. Ik heb ook vandaag mijn eerste 90% check-in gedaan en het ging best wel goed! Ik mag dus best wel een beetje trots op mezelf zijn nu…! Anne en ik hadden om 9 uur al onze taken al afgerond, dus nu was het alleen nog wachten tot het 11 uur was. Opeens kwamen er om 10 uur 2 gasten en een vrouw alleen naar de front desk toe. Ik zag dat deze vrouw boos was, dus ik dacht ik laat het Anne maar afhandelen…. Anne wilde alleen dat ik het ging oplossen, zodat ik ervan zou leren.
De vrouw haar diner was verstoord door haar kinderen, omdat ze hun sleutelpasje vergeten waren en dan kan je niet meer de kamer in. Deze kinderen waren al eerder bij de front desk geweest, maar omdat ze geen ID bij zich hadden moesten wij security bellen om de kamer voor hen open te maken. De kinderen stonden dus vervolgens te wachten voor de deur, maar toen security kwam zagen ze dat het maar kinderen waren en mochten ze volgens de regels dus niet de deur opendoen. De kinderen waren vervolgens naar hun ouders gegaan die aan het eten waren en toen kwam de vrouw dus boos naar de front desk toe dat haar diner was verstoord. Ik heb haar uitgelegd dat wij handelen naar onze veiligheidsregels en dat zij de volgende keer gewoon kan bellen en dat wij het dan voor haar oplossen. Uiteindelijk was ze wel tevreden met deze oplossing, dus heb ik het goed afgehandeld. Na deze gast kwamen er een man en een vrouw schreeuwend naar de front desk toegelopen. De vrouw schreeuwde dat haar man haar niet meer in de kamer liet, terwijl daar haar paspoort, geld en spullen lagen. De man had ’s middags al gebeld dat hij wilde dat hij de enige was, waar sleutels voor gemaakt konden worden. Dit had hij dus blijkbaar achter de rug van zijn vrouw om gedaan, waardoor er een grote ruzie ontstond. De vrouw schreeuwde dat ze security erbij wilde en nog heel veel andere dingen. Uiteindelijk is de security met hun meegegaan naar de kamer en hebben we ze niet meer gezien. Omdat de vrouw zo stond te schreeuwen in de lobby, was iedereen een beetje aangeslagen, maar we konden er uiteindelijk wel om lachen. Hierna hoefde ik nog maar een uurtje te werken en toen was de dag alweer voorbij! Ik hoef nu alleen nog morgen te werken en dan heb ik eindelijk ook weekend… mijn weekend begint dus pas op zondagavond en duurt tot dinsdagavond. Ik heb na mijn werk nog even met Juul naar een documentaire over Ronnie Flex gekeken en daarna zijn we gaan slapen, want morgenvroeg gaan we naar de vlindertuin.

Dit was het alweer voor deze week! Ik hoop dat jullie het leuk vonden en tot volgende week!

Liefs,
Roos