BLOG #14 ELK AVONTUUR KOMT TOT EEN EIND...

Maandag 14 augustus: Cadeautjes maken voor managers
Ondanks dat ik pas om kwart over 2 was gaan slapen, voelde ik me nog vrij fit. De buikpijn is gelukkig iets meer weggetrokken, dus ik hoop dat het morgen wel over zal zijn. In de ochtend heb ik eerst lekker buiten gezeten en mijn bakje yoghurt opgemaakt en daarna ben ik naar de Superfood gereden om hier cadeautjes te halen voor mijn managers. In Nederland heeft mijn moeder kaarten laten maken met een papiamentse tekst erop en op de achterkant heb ik voor iedere manager iets persoonlijks geschreven. Toen ik terug was van de Superfood ben ik al deze kaarten gaan schrijven en heb ik het cadeautje eraan vastgemaakt. Voordat ik naar werk ging heb ik nog even met mama gefacetimed en om kwart voor 2 was het alweer tijd om de auto te pakken naar werk. Op werk heb ik deze cadeautjes aan mijn managers gegeven en ze vonden het heel erg leuk. Ook heb ik vandaag mijn beoordelingsgesprek gehad en dit verliep niet echt goed. Ik had op z’n minst wel een 7 verwacht, want ik doe echt goed mijn best en het werk gaat ook goed, maar helaas viel het cijfer een beetje tegen... Ook vonden ze dat ik niet goed communiceerde met de andere collega’s en me alleen maar bezig hield met de andere stagiaires. Dit was echt totaal niet waar, want ik heb genoeg leuke collega’s waar ik echt een band mee heb gekregen, maar sommige collega’s praten alleen maar papiaments met elkaar, laten de stagiaires links liggen en roddelen alleen maar over me. Ik ga mijn volgende stage sowieso niet in zo’ n land als Aruba lopen, want ik kan gewoon niet tegen de mentaliteit dat alles hier op tempo 0 gaat. Na mijn beoorbindelingsgesprek heb ik nog 2 uurtjes doorgewerkt en daarna was het alweer tijd voor pauze. Ik heb snel een bakje yoghurt gegeten en na mijn pauze heb ik de laatste verbeteringen aan mijn stageverslag gemaakt. Eindelijk is dat verslag af en ja het heeft bloed, zweet en tranen gekost, maar voor een 80 pagina’s verslag ben ik aardig trots op mezelf. Om 11 uur was ik klaar met werken en heb ik de nachtagents nog even gedag gezegd, omdat ik die niet meer ga zien. Thuis heb ik snel mijn pyjama aangetrokken en mijn bed in gedoken, want helaas voelde ik de buikpijn alweer opkomen...

Dinsdag 15 augustus: Uiteten met de 2 leukste stagiaires van Aruba
Nou dit was officieel de 2e ergste nacht uit mijn leven... Weer heel slecht geslapen en alleen maar buikpijn gehad... Nu weet ik wel dat er griep en diaree heerst op het eiland, maar als dit nog langer duurt dan ga ik in Nederland even naar de dokter om het te laten checken. Om 8 uur werd ik wakker en heb ik nog even met mama gefacetimed en daarna ben ik de douche ondergesprongen met de hoop dat warm water goed zou zijn voor de buikpijn. Het vervelende is dat ik niet wil eten, omdat ik na alles wat ik eet meer buikpijn krijg.. Naja ergens wel goed voor je dieet hahah. Om kwart voor 10 ben ik naar werk gegaan en dit is alweer bijna mijn laatste dagje. Ik hoef alleen nog morgen te werken en dan ben ik eindelijk klaar met stage. Daarna ben ik nog 2 daagjes vrij en dan ga ik alweer naar Nederland toe! De 3,5 maand zijn voorbij gevlogen, maar ik ben ook wel weer blij om iedereen in Nederland weer te zien. Om 7 uur kon ik mijn shift closen en ben ik snel naar huis gegaan om me om te kleden voor het uiteten met Anne en Pleuni. We zijn naar de Zeerover gegaan, want een lokaal restaurant is, waar ze de vissen letterlijk net voordat de vis op je bord ligt hebben gevangen. Het is super lekker en we hebben een hele gezellige avond gehad! Ik ben deze 2 meiden echt dankbaar, want dankzij hun is stage leuk geweest en ik ga ze snel opzoeken in Nederland. Na het eten zijn we nog een ijsje gaan halen bij Gelattisimo en daarna ben ik lekker gaan slapen, want de wekker staat om half 6 morgen.

Woensdag 16 augustus: Laatste dagje werken!
Ondanks dat ik om half 6 moest opstaan, was ik vrij opgewekt. Mijn buikpijn is langzamerhand aan het wegtrekken, dus ik hoop dat dit ook zo blijft. Toen ik om 7 uur op werk aankwam heb ik de nachtmanager nog even gedag gezegd en toen ging mijn laatste werkdag pas echt van start. Op werk was het zoals een normale woensdag gewoon weer rustig en ik was blij dat ik na deze dag alweer klaar was met stage. Ik heb super veel mogen leren in dit bedrijf, maar soms werd ik wel echt als een stagiaire behandeld en dit was wel jammer. Toen het half 4 was mocht ik mijn shift gaan closen voor de laatste keer en om 4 uur was mijn stage officieel afgelopen. Ik heb iedereen hierna gedag gezegd en ben naar huis gegaan. Thuis heb ik eerst lekker gelegen en niks gedaan en daarna ben ik met Anne-Fleur naar Oranjestad gereden om onze bordjes op te halen en nog de laatste cadeautjes voor Nederland te kopen. ’s Avonds heb ik met Julia bij Bugaloe gegeten en daarna zijn we nog een ijsje gaan halen bij Gelatissimo en toen was de woensdag alweer voorbij. Ik heb nu lekker nog 2 daagjes vrij en zaterdag vlieg ik alweer terug naar Nederland.

Donderdag 17 augustus: Laatste dagje Moomba
Eindelijk vrij! Na 8 dagen hard werken heb ik eindelijk mijn verdiende laatste weekend. Ik heb eerst lekker uitgeslapen en toen rustig ontbeten. Na het ontbijt ben ik rustig mijn koffer in gaan pakken en rond 1 uur naar het strand gereden om hier de rest van de dag nog even te relaxen. Toen ik op Moomba kwam zag ik Anne ook nog even en daarna ben ik naar mijn bedje gelopen en ben ik gelijk op mijn luchtbed in zee gedoken. Hier ben ik eigenlijk de rest van de dag blijven liggen en rond een uurtje of 5 vond ik het wel weer prima en ben ik naar huis gegaan. Thuis heb ik nog even film gekeken en om 7 uur kwam Anne-Fleur thuis en zijn we samen pannenkoeken gaan bakken. Het leek even te mislukken, maar het eindresultaat was eigenlijk nog best goed voor studentenpannenkoeken. Na het eten hebben we onze taartjes opgegeten met een serie erbij en om 11 uur zijn we allebei gaan slapen, want morgen gaan we misschien naar Renaissance Island!

Vrijdag 18 augustus: Renaissance Island & Laatste avondje Bugaloe met de meiden
Ik werd wakker met zenuwen in mijn buik, want vandaag gaan we proberen om illegaal naar Renaissance Island te gaan. In de ochtend hebben we de pannenkoeken van gister opgegeten en daarna hebben we onze tassen gepakt en zijn we naar de parkeerplaats van Renaissance Marina suites gereden. We zijn daarna naar de opstapplaats van de boot gelopen en hier moesten we nog 30 minuten wachten voordat we de boot op konden. We hadden van tevoren een heel verhaal bedacht wat we zouden zeggen als de pasjes een rood lichtje zouden geven, alleen dit bleek helemaal niet nodig te zijn. Anne-Fleur is met haar moeder al een keer naar Renaissance Island geweest en toen heeft ze de pasjes bewaard, alleen worden deze maar 1x geactiveerd. Anne-Fleur had de pasjes in haar portemonee gedaan naast haar telefoon, want normaal worden je keycards dan gedeactiveerd. Ze gaf eerst haar telefoon aan mij en daarna gaf ze de pasjes aan de man van Renaissance. Hij deed ze in een soort van apparaat om te controleren of ze geactiveerd is waren. Het lichtje gaf oranje aan en hij zei dat de pasjes waarschijnlijk gedeactiveerd waren, doordat ze bij haar telefoon hadden gezeten. Daarna zij hij dat we de boot in mochten en we keken elkaar allebei verbaasd aan dat het zo snel lukte. Toen we op Renaissance Island aankwamen zijn we gelijk naar de Adult only area gelopen, want dit strand heet ook wel Flamingo Beach. Dit strand is bekend over de hele wereld en iedereen wil op de foto met de flamingo’s. We zijn eerst naar de bedjes gelopen die het dichtst bij de zee lagen en daarna snel de zee ingegaan, want het was niet normaal heet. Daarna zijn we foto’s gaan maken met de flamingo’s en hebben we eten voor ze gepakt, want dit levert de leukste foto’s op. Om een uur of 12 zijn we naar het restaurant gelopen en hebben we hier smoothies gedronken en pizza gegeten. Voordat het eten kwam waren we alweer een uur verder, maar gelukkig was het heel lekker en was het dus het wachten waard. De rekening betalen was nog wel even een dingetje, want ik ging betalen met florins en dat moest omgerekend worden naar dollars en dan kreeg ik mijn wisselgeld ook in dollars terug, kortom moeilijk moeilijk…. Na het eten hebben we nog lekker op het strand gelegen, maar er was geen zuchtje wind. Anne-Fleur kwam toen op het idee om de bedjes half in het water te leggen, zodat je kon afkoelen tijdens het zonnen. Wij hebben toen de bedjes in het water geschoven en nog geen 50 minuten later, lag het hele strand vol met bedjes in het water.
Iedereen vond het blijkbaar een goed idee om ook de bedjes in het water te leggen, alleen waren de managers hier niet zo blij mee. Na ongeveer 2 uur heerlijk te hebben gelegen in het water, kwam de manager om alle bedjes weer uit het water te halen, omdat ze zogenaamd stuk konden gaan…. Hierna hebben we nog heel even op het strand gelegen en om 4 uur hebben we de boot terug naar het vaste land gepakt. Thuis heb ik nog snel even een bak water over de auto gegooid en daarna zijn we naar de autoverhuur gereden om mijn auto in te leveren. Ik had afgesproken dat ik de auto voor 6 uur in zou komen leveren, maar toen ik aankwam was er dus helemaal niemand. Ik heb uiteindelijk nog 1 uur en 10 minuten moeten wachten voordat er iemand kwam en ik was echt blij toen ik eindelijk weg kon. Thuis hebben we snel even gedouched en daarna zijn we naar Bugaloe gereden om hier een hapje te eten. Anne-Fleur was hier nog nooit geweest en ik vind het eten heel erg lekker hier, dus daarom vonden we het wel een goed plan om hier mijn laatste avond te houden.
Het was heel erg gezellig en om 10 uur kwamen Anne, Pleuni en Pleuni der zus Ruby ook nog even naar Bugaloe toe om laatste avond te vieren. Ik heb van Anne en Pleuni een heel schattig armbandje gekregen met het eiland erop, als teken van vriendschap. Ik ben hier echt super blij mee en ik ga dit zeker ook omhouden. Na Bugaloe ben ik lekker gaan slapen, want morgen vlieg ik alweer terug naar Nederland.

Zaterdag 19 augustus: Terug naar Nederland
Het wekkertje ging vandaag om 9 uur. Ik ben rustig wakker geworden en daarna klopte Anne-Fleur op de muur en ben ik even bij haar gaan zitten. Toen ik naar buiten liep was het keihard aan het regenen… Niet echt weer om de dag gezellig te beginnen dus… Ik ben tot 10 uur nog bij Anne-Fleur blijven zitten en daarna heb ik me snel omgekleed, omdat ik met Pleuni en haar zus Ruby naar Craft ging om te ontbijten. Om half 11 werd ik opgepikt door Pleuni en zijn we naar Craft gereden. Zij waren hier allebei nog nooit geweest, maar vonden het super lekker! Na Craft zijn we nog even doorgereden naar Super Food om mijn lunch/avondeten te halen, voordat ik naar airport ging. Na Superfood ben ik thuis afgezet en ben ik de laatste dingen in mijn koffer gaan inpakken. Ik zit precies op de 40 kilo, dus ik hoop dat de bagageband op airport hetzelfde aangeeft. Ik dacht dat ik never zoveel mee terug zou nemen, maar blijkbaar heb ik me dus vergist. Na het inpakken van mijn koffers heb ik mijn blog afgemaakt en heb ik alvast wat dingen voor in Nederland geregeld. Om half 5 kwam Pleuni me ophalen om naar airport te gaan en heb ik mijn huisje opgeleverd en toen was het avontuur alweer voorbij! Op airport kwam Anne-Fleur ook nog even om mij gedag te zwaaien en hier hebben we nog even wat met elkaar gedronken, voordat ik de douane door moest. Ik heb zo vaak op airport gestaan om andere mensen weg te brengen en nu moet ik zelf weg ☹. Om 7 uur konden we het vliegtuig in en om half 8 vlogen we de lucht in terug naar Nederland.

Ik heb een super leuke tijd gehad de afgelopen 3,5 maand en super veel dingen geleerd. Niet alleen op stage, maar ook over zelfstandig leven en ik ben vooral mezelf hier heel erg tegen gekomen. Ik ben heel erg dankbaar voor de lieve mensen die ik heb leren kennen hier en ik ga deze mensen zeker opzoeken als ik terug ben in Nederland! Dit is een ervaring om nooit meer te vergeten!

Dit betekent ook dat dit het einde is van mijn blog avontuur! Ik wil jullie bedanken voor het lezen van mijn blogs en ik hoop dat jullie het een beetje leuk vonden. Als ik weer zo’n grote reis ga maken zullen jullie weer van mij horen, maar voor nu AYO!

Liefs,
Roos