BLOG #7 ZWARE WERKWEEK BIJ MARRIOTT

Zondag 25 juni: Tijd voor een beetje bijslapen
Gister ben ik na mijn werk uit geweest. We zijn eerst naar de Gusto geweest en daarna hebben we de rest van de avond doorgebracht in de sandbar. De sandbar is een discotheek in de openlucht en aangezien het in de nacht altijd rond de 25 graden is, is het wel fijn dat deze bar buiten is. Vandaag was het ook een nationale feestdag met vuur, waardoor we wel om moesten rijden naar de Gusto. Het was een hele gezellige avond, maar gelukkig was ik de dag erna vrij. Ik heb zondag eerst lekker uitgeslapen en ben daarna in het zwembad gedoken. ’s Middags heb ik samen met de andere meiden Manon naar airport weggebracht, want zij moest alweer naar Nederland. Bij het vliegveld hebben we nog even iets gegeten en daarna was het alweer tijd voor afscheid… Ik ga in Nederland iedereen sowieso nog een keer opzoeken. In de avond heb ik vooral aan mijn stageverslag gewerkt en nog even serie gekeken. Ik hoop morgen vooral lekker de hele dag op het strand te kunnen liggen.

Maandag 26 juni: Regen, regen en nog eens regen
Ik stond rond een uur of half 10 op en heb toen even met het thuisfront geskypet. Het begon uit het niets ineens keihard te regenen. Dit heeft serieus de hele dag geduurd, waardoor ik eigenlijk niet meer zoveel kon doen. ’s Middags trok het nog wel een beetje open en daarom zijn we met de meiden naar de Hidden pool geweest. Omdat het de hele dag super slecht weer was geweest, was de zee heel woest. Ik heb gelukkig wel hele mooie beelden kunnen maken, ook van onderwater want er waren heel veel vissen. ’s Avonds heb ik voor het eerst alleen gekookt en gelukkig was het een succes en heb ik heerlijk gegeten.

Dinsdag 27 juni: Alsjeblieft geen regendag again?
Ik zou vandaag met Anne naar het strand gaan, alleen toen ik ’s ochtends de deur opendeed was het alweer zwaarbewolkt. Ik heb ’s ochtends een beetje aan mijn stageverslag gewerkt en daarna ben naar Arubiana Inn gereden om Juul haar ouders gedag te zeggen. Ze kwamen net aangereden toen ik ook aankwam en hier ben ik nog even gebleven om bij te kletsen. De zon overwon het gelukkig van de wolken en het werd uiteindelijk strak blauw weer. Ik ben snel naar Moomba gegaan en heb hier de rest van de dag gelegen. Ik ben hier ’s middags in slaap gevallen op het strand, wat ik eigenlijk niet had moeten doen… Ik ben hierdoor wel heel erg verbrand, maar dat gebeurt hier toch vrij vaak en alsnog komt het gewoon goed. Mijn 3 dagen vrij zijn alweer voorbij en morgen moet ik weer aan de bak!

Woensdag 28 juni: De saaiste werkdag ooit
De dag begon al vroeg. Ik heb vannacht totaal niet geslapen doordat ik zo erg was verbrand en het huisje was heel erg koud. Kortom totaal geen slaap en ik werd mega moe wakker. Ik heb snel alles gedaan voor werk en heb toen de auto gepakt, want het was alweer tijd om te gaan. Op werk was het echt mega saai, we hadden heel weinig check-ins en ik heb voornamelijk de hele dag een beetje aan mijn stageverslag gewerkt. Om half 5 was het alweer tijd om naar huis te gaan en heb ik ’s avonds nog even gesport en daarna was de dag alweer voorbij.

Donderdag 29 juni: De Aruba mentaliteit is merkbaar…
Ik begon vandaag pas om half 11 met werken, helaas was ik wel al om 6 uur wakker omdat het keihard regende. Ik heb ’s ochtends een beetje gefacetimed met iedereen in Nederland en heb me daarna omgekleed om naar werk te gaan. Op werk werd ik 3x naar een andere toren gestuurd, maar uiteindelijk na 1 uur rondjes lopen stond ik eindelijk op de goede plek. De andere stagiaire Pleuni heeft vorige week al haar punch gehaald. Je punch is een soort vingerscan waarmee je je tijd kan inklokken en als je weggaat weer uit klokt. Al de overuren die ik maak worden nu niet uitbetaald, omdat ik nog geen punch heb. We hebben vanaf vorige week elke dag gebeld, maar ze namen elke keer niet op. Shemuel heeft vandaag nog een keer voor mij gebeld en eindelijk namen ze op, ze zei alleen wel dat ik pas volgende week donderdag kon komen. ’s Middags ben ik mijn cheque voor mijn loon gaan halen bij het resort hotel, ik ben hierna gelijk doorgelopen naar de afdeling HR om te kijken of ik misschien toch eerder mijn punch kon halen. Zij heeft gebeld en uiteindelijk heb ik kunnen regelen dat ik morgen als ik op werk kom gelijk moet bellen en dan waarschijnlijk mijn punch kan gaan halen. Elke keer is het morgen en morgen, dus ik ga het zien of ik het ook echt daadwerkelijk krijg. De werkdag was voor de rest vrij druk, maar de tijd ging heel langzaam. Ik begin morgen pas om 1 uur ’s middags, dus ik ga nog even naar het strand voordat ik naar mijn werk ga.

Vrijdag 30 juni: Flauwvallen op werk?
De dag begon bij de bank om mijn cheque in te wisselen. De Arubaanse mentaliteit is hier zeker wel te merken, want ik heb 50 minuten moeten wachten voordat ik werk geholpen. Alles gaat op een langzaam tempo en je ziet dat ze er geen haast bij hebben. Hierna ben ik gelijk doorgegaan naar het strand en hier heb ik tot half 12 nog lekker gelegen. Ik ben na het strand nog even naar de superfood gereden om brood te halen en volkoren wraps, want ik ben al het witte eten hier een beetje zat. Daarna was het alweer tijd om naar mijn werk te gaan. Op werk had ik heel erg veel hoofdpijn en heeft Pleuni mij gelukkig 2 aspirines gegeven. Ik werd hierna heel erg duizelig en ik ben even naar de wc toe gegaan. Ik had echt het gevoel dat ik ging flauwvallen, maar gelukkig was het tijd om met pauze te gaan, dus kon ik even aansterken en wat eten. Gelukkig ging het daarna iets beter en heb ik de rest van de avond nog aan mijn stageverslag gewerkt. Om 10 uur was het alweer tijd om naar huis te gaan en ben ik gelijk gaan slapen toen ik thuis was.

Zaterdag 1 juli: Alles gaat fout vandaag….
Mijn werkdag begon vandaag om 11 uur. Gelukkig heb ik vandaag een beetje kunnen bijslapen van gisteren, maar ik heb nog steeds wel een beetje hoofdpijn. Op werk was het mega druk, wat eigenlijk iedere zaterdag is, maar vandaag was het extra druk. Ik heb denk ik wel 40 check-ins in mijn eentje gedaan en dit betekent dus ook 40x hetzelfde verhaaltje opdreunen. Ik begin het onderhand wel zat te worden, dus probeer ik het elke keer op een andere manier te vertellen. Helaas ik vandaag wel een paar fouten gemaakt, maar gelukkig zien ze dit door de vingers, want iedereen maakt fouten en daar leer je juist van. Toen het bijna 8 uur was had ik nog een gast die zijn rekening in cash wilde betalen, maar gelukkig had hij een giftcard die hij nog moest inwisselen voordat hij zijn rekening wilde betalen, dus kon ik lekker naar huis. Ik ben weer lekker vroeg mijn bed ingegaan, want morgen begin ik om 10 uur.

Dit was mijn blog voor deze week weer!
Tot volgende week!

Liefs,
Roos